شاهین به خون قرمز پرسپولیس احتیاج دارد - فروشگاه ویژه ها

فوتبال برای او مثل خیلی از اهالی بوشهر فقط یک بازی نیست، به رگ و خون و ایل و تبارشان بسته است، همین است که حالا ولوله ای است در بوشهر با این سوال هولناک که یعنی می گردد این تیم بماند؟ نه که نماند هم پشت تیمشان نمانند اما حالا پشتشان به یک دلخوشی سهمگین بسته است که شاید در 8 بازی باقی مانده راهی باز گردد تا شاهین بوشهر بماند.

شاید همین سهمگینی اوضاع است که نوشته های احسان عبدی پور از فوتبال را همواره تنیده به غم نموده است. حالا امروز در سکوت سهمگین آزادی، شاهین بوشهر به مصاف پرسپولیس می رود، بازی ای که عبدی پور آن را بازی پدر و پسری می داند، پدر در انتهای جدول باید امتیاز بگیرد تا مردم بوشهر حداقل یک فصل دیگر عیش شان تباه نگردد و پسر غره از فاصله امتیاز کسب شده پی یک قهرمانی دیگر تکراری است.

همین است که شاید روایت احسان عبدی پور قصه نویس و کارگردان اهل بوشهر که جزوی از خانواده شاهین است را از این بازی عجیب خواندنی می نماید. او پیش از این هم در جای جای داستان هایش اشاره های پررنگی به فوتبال و تاثیرش بر سبک زندگی بوشهری ها نموده بود، جایی که همان نوشته ها را تقدیم نموده بود به همه طرفداران ته جدول لیگ های جهان، به سینه هایی که فوتبال اندوهگینشان می نماید..

این شما و این هم احسان عبدی پور:

من نمی دانم چند شهر در ایران و جهان هست که می گردد کل روایت زندگی در آنها، تبار شناسی آدم ها و فرهنگ و زیرلایه های فکری ساکنانش را از قِبَل یک چیز نشان داد. مثلا وقتی می گوییم اسب، یاد گنبد و کورس های پر هیاهوی بهاره یا پاییزه اش می افتیم یا با واژه کشتی با چوخه، ذهن به گودهای مخوف و گلادیاتور واری پرواز می نماید که در اسفراین، ریواده، قوچان و فاروج در خراسان شمالی بنا شده تا پهلوان پشت به خاک شوند. در واقع بعضی اسم ها رمز شب برای عبور از یک سرزمین اند. درست مثل اسم شاهین برای بوشهر. اگر یک آچاری وجود داشته باشد که بتوان با آن، بوشهر را مثل موتور یک ماشین، باز کرد، سرهم بندی کرد و دوباره بست، همین تیم فوتبال شاهین است.

البته تا می گوییم شاهین پای ایرانجوان هم وسط می آید. در واقع هر تزی با آنتی تزش خلق می گردد. وقتی من می گویم شاهین، تصویر نهایی همین کوبل دوگانه شاهین و ایرانجوان است. وقتی از شاهین بوشهر حرف می زنیم، داریم از همه چیز حرف می زنیم؛ زن ها در آن هستند، مردها در آن هستند، زندگی ها هستند، شادی ها هستند، غم ها هستند و دعواها... شاهین یک تیم فوتبال نیست، چون حتی آدم هایی که هیچ از فوتبال نمی دانند هم، غروب ها معطل نتیجه تیم فوتبال شاهین هستند؛ پیر زنها، پیر مردها و آدم های دیگر.

چه اتفاقی می تواند در یک شهر بیفتد که 3 ماه بعدش یَزله و پایکوبی دنبال خودش بیاورد. من نمی دانم الان که لیورپول بعد از 30 سال قهرمان لیگ برتر انگلیس شده، آیا مردم در جنوب غربی شهر بندری لیورپول تا سه ماه مشغول بزن و بکوب می شوند یا خیر؟ اما می دانم وقتی فرانسه قهرمان جام جهانی شد، در پاریس و نانت و شهرهای دیگر، خبری از سه ماه شادی نبود. با این حال در بوشهر به چشم خودم این جشن و شادی را دیدم. پارسال که تیم شاهین به لیگ برتر صعود کرد، تا سه ماه و تا قبل از آغاز فصل جدید، در گوشه گوشه بوشهر صدای یزله و نی همبون و ترانه توی هوا بود. یک کنداکتور شهری، پر از جشن و شادی و پایکوبی. بیژن شیرالی و چند نفر از دیگر لیدرهای قدیمی شاهین، طوری برنامه ریزی نموده بودند که این جشن ها با هم تداخل نداشته باشد. همه می دانستیم چه روزی، چه ساعتی و در کدام محله قرار است دور هم جمع شویم برای جشن و سرور.

و حالا شاهد یک بازی عجیب هستیم. یک بازی پدر و پسری. همه می دانیم که شاهین جد پرسپولیس است و الان زنده ترین شاهین در رینگ فوتبال ایران، همین شاهین بوشهر است. البته همه شاهین ها به نظر من دراماتیک بودند؛ از شاهین تهران بگیر تا شاهین اهواز و همین شاهین بوشهر. یک روز داشتم فکر می کردم ای کاش گل گهر نتیجه نگیرد تا شاهین بیاید بالا! بعد با خودم گفتم خاک بر سرت پسر! چرا برای این که یک تیم کم جانی بقا پیدا کند، دلت می خواهد یک تیم کم جان دیگر بمیرد. بعد با خودم گفتم کمی رابین هود وار فکر کن و از بالا دستی ها بگیر، برای بقای شاهین. من خودم پرسپولیسی هستم، اما امشب با تمام وجودم و با تمام سلول های بدنم، دوست دارم شاهین بوشهر در سکوت آزادی از پرسپولیس امتیاز بگیرد و حتی جفت شش از روی حریف قلدرش رد گردد. امتیازات بازی امشب برای شاهین، مثل خونی است که پسری در اتاق عمل به پدرش می دهد. یک O منفی نایاب یا چیزی نایاب تر از آن. به نظر من شاهین به این خون قرمز پرسپولیس احتیاج دارد برای بقا.

می دانم تعداد آدم هایی که دوست دارند سوت سرانجام بازی امشب با فزونی شاهین به صدا در بیاید خیلی کمتر از طرفداران پرسپولیس است اما به نظر من خیلی غلیظ تر و چگال تر هستند و خون، خیلی ویرانگرتر در قلب آنها پمپاژ می نماید. در واقع اوج و حضیض زندگی برای طرفداران شاهین، بعد از بازی امشب، خیلی عیان تر از آن چیزی است که طرفداران پرسپولیس تجربه می نمایند؛ علی الخصوص الان که پرسپولیس با یک امنیت بالایی صدرنشین است.

دعا می کنم برای شاهین بوشهر و همه قصه هایی که اطراف این تیم وجود دارد. شاهین امشب شبه جزیره ای است که خودش را در 11 فوتبالیست خلاصه می بیند. 11 مبارز که قرار است در پایتخت ایران و در استادیوم خاطره انگیز آزادی که یکی از نوستالژیک ترین و بزرگترین استادیوم های فوتبالی جهانست، به مصاف قهرمان سه دوره اخیر لیگ برود. به مصاف یک تیم پرستاره. همه مردم بوشهر می دانند که امتیاز دریافت از این بازی چقدر سلحشورانه است.

رضا پورعالی - ورزش / روزنامه خبرنگاران